De documentaire Paris is Burning laat de New Yorkse dragscene van einde jaren tachtig zien.
? In deze subcultuur vinden homo’s, transseksuelen en anderen uit de lgbtqi+ gemeenschap een nieuw thuis in de zogeheten ‘ballroom cultuur’. Veel van hen hebben een Afro-Afrikaanse of Latino/Latina achtergrond.
? Wekelijks strijden verschillende ‘houses’ tegen elkaar in ‘ballrooms’. Tijdens die wedstrijden gaat het erom wie het beste een bepaald personage kan uitbeelden. Deelnemers verkleden zich bijvoorbeeld als militair, politieagent of succesvol zakenman. Deze ballroomcultuur bestaat trouwens nog steeds, ook in Nederland.
? Achter deze wereld van ballrooms gaat veel meer schuil, zo komt naar voren in Paris is Burning. De ‘houses’ die tegen elkaar strijden, fungeren ook als een soort van alternatieve familie. “Deze jongeren zijn vaak verstoten door hun eigen familie en vinden elkaar weer in die houses. Waar ze letterlijk voor elkaar zorgen.”
? Sommige van de karakters in de documentaire ontstijgen de ballroomwereld en worden beroemd, bijvoorbeeld door samenwerking met Madonna in haar Blond Ambition tour. Met anderen loopt het minder goed af.
? Maker van de documentaire is Jennie Livingston, die slechts een zomercursus documentaire-maken achter de rug had toen ze begon met het draaien van deze film. Een vrij recent interview met de maker over Paris is Burning kun je hier lezen.
? Toen Michiel van Erp Paris is Burning voor het eerst zag, dacht hij: ‘dit wil ik ook’. De film was voor hem dé inspiratie om zelf documentairemaker te worden. “Ik wil werelden laten zien waar je normaal niet makkelijk binnenstapt”.
Wie is Michiel van Erp?
? Geboren op 4 oktober 1963 in Eindhoven.
? Afgewezen voor de Toneelschool.
? Voltooide in 1988 de studie Industrieel ontwerpen aan de TU Delft.
? Werkte als acteur bij theatergezelschappen.
? Maakte vanaf 1992 documentaires bij VPRO en VARA.
? Boekte succes met de serie Lang leve … waarin gewone mensen buitengewoon werden geportretteerd.
? Maakte theater en tv-series met het gezelschap Mug met de gouden tand.
? Begon 2003 het film- en televisieproductiebedrijf De Familie en maakte talloze documentaires.
? Kreeg in 2014 de Zilveren Nipkowschijf voor de tv-serie Ramses.
? Maakte de speelfilms Niemand in de stad (2018) en Stromboli (2022).
Van Erp heeft de documentaire sinds 1991 verschillende keren gezien. Hij is niet onder de indruk van de vorm, maar wel van de drijfveren en dromen die de hoofdrolspelers ten toon spreiden. ‘Ze spelen een militair of zakenman, maar je ziet tegelijk een diep verlangen om het écht te zijn. het gaat om realness.’
BONUSMATERIAAL: DRIE AANRADERS
Michiel van Erp is na het interview nog even blijven zitten voor een extra rubriek met drie aanraders.
Op de hoogte blijven van nieuwe afleveringen én extra fragmenten? Schrijf je in voor de nieuwsbrief …