Natasja Kensmil was bepaald niet meteen gecharmeerd van het schilderij Painting, Smoking, Eating van de Amerikaanse schilder Philip Guston, dat in het Amsterdamse Stedelijk Museum hangt. Ze had er zelfs eerst een hekel aan. Tot ze besloot om er toch eens goed naar te kijken.
👨🏻🎨 Philip Guston (1913 – 1980) maakte een switch van abstracte, expressionistische kunst naar figuratieve, bijna cartooneske werken. Painting, Smoking, Eating schilderde hij in 1973, in een periode waarin hij afstand wilde nemen van zijn abstracte werk, en is te beschouwen als een zelfportret. De schilder ligt weinig flatteus als een eenogige cycloop in bed, een sigaret in de mond, een bord friet op de deken. Op de achtergrond een berg met schoenen. Twee jaar lang maakte hij non-stop van dit soort schilderijen. Bekijk hier een interview met de kunstenaar:
🤔Wat trok Kensmil aan in dit schilderij? “Het is expressief geschilderd, vrij rauw. (…) Als je kijkt naar de schoenen, zie je ook hoe de verf laag over laag is geschilderd.” Het werken met lagen is een techniek die Kensmil zelf ook toepast, omdat ze daarmee als het ware meerdere kanten van een verhaal kan vertellen. Hoe is dit doek een inspiratie voor haar eigen werk? “Ik hou me heel erg bezig met de menselijke conditie – waar komt het kwaad vandaan? Welke verhalen worden wel of niet verteld? Juist de schaduwkanten probeer ik te vertellen. Dat zie ik hier in terug.”
Wie is Natasja Kensmil?
👉 Geboren in 1973 in Amsterdam.
👉 Opgeleid aan onder andere De Ateliers (1998) en de Gerrit Rietveld Academie (1996).
👉 Tentoonstellingen van Amsterdam tot New York, en van Dublin tot Kaapstad.
👉 Meerdere bekroningen, onder andere met de Johannes Vermeer Prijs 2021, de staatsprijs voor de kunsten .
🎨 De schilderijen van Natasja Kensmil worden vaak beschreven als gruwelijk, griezelig en confronterend. Ze schildert met een geheel eigen blik historische figuren, waarmee ze verbanden tussen verleden en heden legt. Zo schilderde ze duistere portretten van 17e eeuwse regentessen.
🖼️Een voorbeeld daarvan is ook de opdracht die ze van het Fries Museum kreeg om nieuw werk te maken naar aanleiding van een groepsportret van Friese stadhouders en hun bedienden. Het werk was te zien in Icons: topstukken uit de National Portrait Gallery. Bekijk hier een interview daarover:
BONUSMATERIAAL: DRIE AANRADERS
Natasja Kensmil is na het interview nog even blijven zitten voor een extra rubriek met drie aanraders.
- Het werk van de Amerikaanse kunstenaar Kara Walker. (De tentoonstelling in De Pont die Kensmil noemt is inmiddels gesloten.)
- De film The Painted Bird:
- Jessye Norman zingt When I am laid in earth van Henry Purcell.
Op de hoogte blijven van nieuwe afleveringen én extra fragmenten? Schrijf je in voor de nieuwsbrief…